Op avontuur

Hallo iedereen. Ik ben me er bewust van dat ik niet heel veel van mij heb laten horen de laatste tijd. Maar ik heb het ook echt super druk gehad de laatste tijd. Er komen ook weer even nieuwe foto’s op. Ik ben één week in Bethlehem met de meiden geweest. We hadden een meidenweek en hebben veel meidendingen gedaan. Zoals naar de kapper, een fotoshoot, lekker geshopt en uit eten geweest. Verder hebben we veel onderwerpen besproken over ons verleden, heden en toekomst. Het was soms een beetje heftig maar wel heel erg veel geleerd over ons zelf en van elkaar. Toen we weer terug gingen naar Crossroads stonden al de jongens op ons te wachten met voor elk van de meiden een roos. Echt super lief!

Hierna gingen we op Expeditie Robinson. Ontzettend spannend, ik had er van te voren express niet te veel over nagedacht. Die zaterdag hadden we een kwartiertje om onze tassen in te pakken. We mochten behalve een slaapzak en matje alleen kleding mee nemen. Op één luxe artikel na per persoon; dan kon zijn een zonnebril, deet, zonnebrand en ga zo maar door. Mijn team bestond uit Marthe, Leon en Djoerd. Met je team doe en deel je alles samen, slapen/ eten en drinken en de strijd tegen de andere teams. De dag begon met eten en drinken per opbod, ons team kreeg het voorelkaar om veel voedsel te kopen met de punten die we hadden gekregen. Ook hadden we touw en een etensbakje. Toen we bij de plek gedropt werden moesten we nog een route lopen naar ons kamp. Met drie palen per team op de rug moest je als eerste zien aan te komen bij het kamp. Dit was een pittige wandeling. Maar vanaf het begin hadden we iedereen al ingehaald en bereikten we als eersten het kamp met een grote voorsprong. De middag was voor het zeil spannen onder een boom, we hadden wel een mooi plekje en ons onderdak was ook aardig gelukt. De eerst nacht daar slapen was wel gezellig met z’n vieren, lekker warm en knus. We hebben best goed geslapen. Ik was daar echt verbaasd over want ik had niet gedacht dat ik het uit zou kunnen houden op zo’n dun matje. Dag twee bestond uit challenges tussen de teams voor punten. Na het eten kregen we te horen wat de volgende challenge was. Dat was voor 5 punten alleen de nacht door brengen in het veld. Een individuele opdracht dus. Ik vond het echt geweldig. Zag veel vallende sterren en vond het niet erg in mijn eentje. Ik heb best heerlijk geslapen, alleen in het begin van de ochtend begon ik een beetje af te koelen. Nadat we het bijna allemaal hadden overleefd gingen we terug naar het kamp. Tot grote schrik kreeg ik te horen dat ik moest wisselen van groep. Wel jammer! Maar het was wel leuk uiteindelijk nu konden we ons exteamgenootjes een beetje pesten en naar beneden halen. Deze dag heb ik samen met Jettie en REmon voor alle groepen één levende kip opgehaald. Het was net of voelde ze dat ze niet lang te leven had, want de hele reis was mijn kip wel aardig rustig. Ik heb de kip mogen slachten, was echt super spannend. Je hoort om je heen ‘Toe in één keer door zagen’. Alvast een mooie oefening voor Swaziland. Woensdags hebben we koningdag gevierd in Clarence. Ik had niet gedacht dat ik daar zo van kon genieten. Op een scherm in een restaurant hebben we het de middag kunnen volgen met een lekker rosetje. Ik kreeg echt kippenvel toen ik dat alles zag. We hebben het leuk kunnen vieren.

Donderdag ging de expeditie verder op Crossroads. Veel individuele opdrachten dit keer. S’ochtends hebben we allemaal minute to win it spelletjes gedaan, fantastisch ook stiekem een beetje leedvermaak. We eindigden de expeditie met een eetproef. Je moest dan dobbelen om welk team of persoon iets moest eten. Echt ontzettend vies! Geserveerd was schapendarm, koeienlever, rauwe eieren en kikkereieren. Ik moest tot drie keer toe kikkereieren eten, ik wilde het niet maar mijn lichaam had nogal een rare reactie hierop. Ik werd tot drie keer toe namelijk echt lijk en de lijkbleek. Het smaakte naar vuurwerk en kampvuur, hoe dat kom vertel ik jullie later nog een keer;P S’avonds was de uitslag, ik was ontzettend zenuwachtig. Heb in totaal wel 2 uur gestuiterd. Want ik was een kanshebber. Djoerd mocht de expeditie uiteindelijk winnen met 49 punten, hij is de ultimate survivor. En dat gun ik heb van harte. Ik werd tweede met 39 punten. Marthe hebben we uitgekozen tot best survivor omdat zij goede skills liet zien en zo lekker creatief kan zijn.

Deze week zijn we begonnen met de voorbereidingen op Swaziland. We moesten alles maar dan ook echt alles zelf organiseren en in plannen. Van vervoer en kilometerkosten, van eten en dag planning, welke projecten we gaan uitvoeren door wie waar en hoe en tot hoe gek je het wel niet kan bedenken. Het is echt ontzettend leuk werk! We moeten contact leggen met de mensen daar en een draaiboek van alles maken. Ik ben leider van deze outreach voorbereiding, vooral omdat ik dat super graag wilde. Ik wil verantwoordelijkheid en leren hoe ik iedereen aan moet sturen en ondertussen het overzicht houd. Iedereen heeft al mooie plannen gemaakt en uitgewerkt! Het gaat echt goed komen, de komende dagen nog even hard aan de slag met z’n allen. Ik ga weer de Hiv/ aids voorbereiden. WE moeten er nu met zijn allen rekening mee houden dat we zelf heel flexibel moeten zijn. Nu gaat het echt op de afrikaanse manier, ze houden de tijd daar niet zo precies bij zoals wij dat doen. Ook gaan de afspraken en planning niet zoals we dat voorbereiden. Dat word wel een ontzettende uitdaging.

Johan benadrukt steeds meer dat we al bijna naar huis gaan. Ook omdat we de laatste weken alles nog van ons zelf moeten gaan geven en moeten genieten natuurlijk. Ik wil wel naar huis om iedereen weer te zien en lekker bij te kletsen. Maar aan de andere kant geniet ik van alle mensen hier en de cultuur. En wil ik zo ontzettend graag blijven!!
Maar ik hou er nu voorlopig even mee op! Ik zet er één deze dagen nog een blog op met wat voor communitywerk we hebben gedaan voor de meiden week en expeditie robinson. De laatste weken vlogen voorbij en we hebben veel kunnen doen. Nu op naar de laatste vier weken!

Liefde van Trien!